Aan tafel (het jaarthema van de PKN) wordt nog wel eens het Onze Vader gebeden, en ook in kerkdiensten en bij vergaderingen. Maar je moet wel lef hebben om dat te bidden!
Want we bidden niet om ons eigen welzijn. We bidden dat God zal doen wat Hij goed acht. Zou je durven bidden: Uw Koninkrijk kome? En wil je daadwerkelijk God gehoorzamen en Hem dienen, niet voor je eigen voordeel, maar opdat Hij doet wat goed is voor het geheel van de mensheid en de schepping. Zou je God durven bidden om gerechtigheid, ook als dat betekent dat Hij van rijken afneemt om aan armen te geven. En hoe groot schat je de kans dat jij een rijke bent en God dus van jou zal afnemen?
Zou je durven bidden: Uw wil geschiede? Zoals je een ander gebed kunt afsluiten met de woorden: om Jezus’ wil alleen, dat wil zeggen: moge God geven wat in overeenstemming is met de wil van Jezus, en dus niet in overeenstemming met wat ik wil?
En als het dan over ons gaat, dan bidden we: geef ons heden ons dagelijks brood. Dat wil zeggen: geef ons wat we nodig hebben. En U weet wat dat is. We bidden U niet dat U ons geeft wat wij willen. En het kan goed zijn dat wij iets anders krijgen, of minder krijgen dan wij willen. Zou je durven bidden…?
Ik vraag het omdat we in spannende tijden leven en we moeten inleveren en misschien nog wel meer moeten gaan inleveren. We waren afgelopen winter net aan het einde van de coronacrisis gekomen en we hoopten het leven weer op te pakken zoals we dat hadden. We boekten weer vakantiereizen naar de zon. En toen kwam er oorlog in Europa en de crises buitelen over elkaar heen. Wat gaat de komende winter ons brengen?
Zou je durven bidden en in het gebed jezelf met je hebben en houwen (!) aan God te geven, je aan Hem toe te vertrouwen? Durf je geloven dat je kunt vallen, maar dat Gods armen onder je zijn? Durf je eerst Gods Koninkrijk te zoeken en zijn gerechtigheid?
We waren het allemaal met premier Rutte eens toen hij zei dat het niet moet gaan om ons dikke IK, maar durf je jouw “ik” van de troon te jagen en God daadwerkelijk uitnodigen om plaats te nemen zodat Hij jouw leven (om daarmee te beginnen) regeert? Durf je God te bidden dat niet je “ik” leeft, maar dat Christus in je leeft – als je weet dat Christus gekomen is om te dienen en zijn leven te geven?
Durf je te luisteren naar Gods Woord in de Bijbel en die te laten werken, ook als ze schuren – ze niet te neutraliseren, maar ermee te worstelen en ze te laten staan; te luisteren en… te gehoorzamen?
Je moet wel lef hebben om dit te bidden. Durf je?
